04 agosto 2014

Reuters: Shqipëria, vendi tërheqës i Mesdheut , Trip Tips: Secluded Albanian bay steeped in legend, full of promise




porto-palermo-420x279TIRANË, 3 Gusht /ATSH/ -Agjencia prestigjioze britanike e lajmeve “Reuters” i ka dedikuar një shkrim të gjatë bukurive natyrore të Porto Palermos në jug të Shqipërisë, duke e cilësuar si një vend tërheqës i Mesdheut.
Më poshtë shkrimi i plotë i “Reuters”-it:
Në vitin 1984, kur Shqipëria ishte një shtet i izoluar komunist dhe në të njëjtën gjendje të mykur si Koreja e sotme e Veriut, një “Mercedes” ku ndodhej një zyrtar gjerman vizitoi Shqipërinë dhe u nis drejt majës së Llogarasë, me pamje nga gjiri i bregdetit të thyer Jonian të Shqipërisë.
Duke dalë nga makina e tij, Franz Josef Strauss, atëherë drejtues i Bavarisë dhe një prej zyrtarëve perëndimorë të rrallë që shkelte brenda Shqipërisë së Enver Hoxhës, ishte i goditur befas nga ajo që pa. “Kalifornia e Virgjër,” – vërejti ai.
Tri dekada më vonë, Gjiri i Porto Palermos, kështjella dhe ujërat e saj të thellë blu janë një nga tërheqjet kryesore turistike të vendit, të botuar në gazeta dhe në listat e para të faqeve të internetit në Europë, për ta vizituar atë, pa hezitim. Pasi u vendosën anije ushtarake dhe nëndetëse, Porto Palermo ishte e mbyllur për publikun nën regjimin e Hoxhës. Ajo u hap nja dy vjet pas rënies së komunizmit në vitin 1991 dhe Shqipëria filloi udhëtimin e saj të kapitalizmit.
Në ditët e sotme, gjiri merr sharm edhe prej izolimit, i vendosur vetëm nën një rrugë me dy korsi gjatë bregdetit dhe i fton të huajt të mësojnë sesi ai ishte i ndaluar dikur. Gjermanë, çekë dhe turistë hungarezë dalin dhe bëjnë banjë edhe lakuriq.
“Askush nuk i shqetëson ata, për asgjë,”- tha një kujdestar i gjirit, Klearko Koçi. Zona është e pasur me histori, mite dhe legjenda, dhe shtrohet në pjesën e një vijë bregdetare që zhduket në lartësitë që rriten, por ende e paprekur nga ato të tjerat. Vetëm poshtë rrugës, një shkëmb i vogël arrin tek një ishull shkëmbor i rrumbullakët, në mes të dy kepeve të përqafuar nga ujërat blu në të dyja anët. Në ishull ulet në kështjellë dhe besohet nga disa të jetë ndërtuar nga sunduesi osmano-shqiptar Ali Pasha në fillim të shekullit të 19-të, rrethuar me pemë dhe shkurre të ngjyrave të gjalla, të kundërta me blunë e thellë. – “Pamje më e mirë është ballkoni ku nusja e re e Aliut e përdorte për të kreh flokët e saj,” – thotë Koçi.
“Detarë! Lundroni anijet brenda gjirit ku nuk ka erë. U ndërtua nga gratë e Himarës të jetë e butë me miqtë dhe e ashpër me armiqtë. Unë i përkas Zotit të detit dhe tokës, Ali Pasha,”- deklaronte në një pllakë, që dikur qëndronte në portën e saj.
Informuar nga legjenda lokale dhe këngët, Koçi thotë se Pasha ndërtoi kështjellën mbi rrënojat e manastirit të Shën Nikollës. Studiuesit e huaj, megjithatë, thonë se struktura ishte fillimisht një fortesë veneciane përdorur për të mbrojtur rrugët tregtare.
Luani i Shën Markut të vërtetë, paraqitur në një pllakë nuk gjendet më, sepse është vjedhur në vitin 1997, kur Shqipëria u zhyt në anarki me rënien e skemave piramidale dhe vendi u bë i njohur si një “Perëndim i Egër” i Ballkanit. Por tani është anëtar i NATO-s dhe një kandidat për anëtarësim në Bashkimin Evropian.
Në anën e ishullit, shtrati i detit mbart shenjat e peshkimit me eksploziv ku mblidhen midhje. E ndërtuar prej guri, kalaja lejon dritë përmes dritareve të vogla. Pasi kalojnë derën kryesore, vizitorët gjejnë rrugën e tyre në krye të saj, ose në ballkon nëpërmjet arkadës nga një sallë kryesore. Drejtimi nga Italia janë një shenjë e okupimit të saj gjatë Luftës së Dytë Botërore.
porto palermoTuristi anglez Danny Foster, duke e vizituar me familjen e tij, kërkoi të shihte se kush luftoi dhe pse, në një vend të tillë të qetë. – “Është udhëtim mbrapa në kohë,” – tha ai. – “Kurrë nuk kam prekur pikëpamje të tilla të bukura. Shumë tërheqëse.”
Në 1803, Ali Pasha ia ofroi kështjellën dhe portin British Royal Navy. Një dijetar britanik ka shkruar se ajo kishte deri në pesë topa atë kohë. Në një rrip të ngushtë toke që lidh kështjellën, dallohen kazermat e ushtrisë ende mbajnë parulla me bojë të kuqe të periudhës komuniste – “Rroftë miqësia shqiptaro-kineze” dhe “Rroftë Partia Komuniste e Kinës dhe shokut Mao Ce Dun”,- lexohen ende në muret e këtyre ndërtesave.
Pemë lisi në majën e një mali duken prapa gjirit. Pemë agave janë importuar nga Kina dhe janë mbjellë me sa duket për të shkurajuar erën me fundet e tyre të trasha. Hoxha ishte tejet i shqetësuar për mundësinë e një pushtimi të huaj.
Për fat të keq, Porto Palermo ka ende për të fituar kujdesin që meriton që të nxjerrë në pah thesaret e saj përtej tregimeve të pasionuara të një kujdestari të magjepsur nga gurët e tij, pemët dhe lulet. Zamir Dedej, kreu i një Organizate jo Qeveritare shqiptare, punon me World Wildlife për të mbrojtur zonën, kështu që ofron një të ardhme të qëndrueshme në turizëm. Ata vërejnë se nevojitet një operacion i dytë i rritjes së peshkut në gji, si një gjë të neveritshme sepse sekrecionet e tyre të ndotin atë. Auron Tare, kreu i një agjencie të sapo krijuar bregdetare, tha se Kalaja dhe një tunel nëntokësor kilometra i gjatë, ndërtuar në kohën e komunizmit, do të sigurojë tërheqjet kryesore të turistëve.
“Qeveria shqiptare ka plane për të tërhequr turistë të shumtë deri gjirin e Porto Palermos, veçanërisht ata që vijnë me anije, jahte, apo për kënaqësi, të cilët vinin më parë deri këtu rrotull, por nuk ndalet,” tha Tare për Reuters.
Qeveria ka mobilizuar ushtrinë dhe vullnetarë për të pastruar mbeturinat nga rrugët dhe plazhet. Në një plazh jugor këtë javë, një grup turistësh britanikë pastruar plazhin, ashtu si vendasit, për të kthyer bregdetit edhe më tërheqës se herë të tjera.
Në Porto Palermo, pushuesi holandez, Agnes Kuijl, tha se familja e saj kishte ardhur duke udhëtuar në shtëpinë e tyre përmes Greqisë dhe kishte gjetur në dy vendet një eksperiencë të madhe. Të huaj të shumtë kanë me automjete që përdoren edhe si shtëpi dhe kanë ngritur kampe në Porto Palermo. Pushuesit përshtaten mirë me moton e re që Shqipëria ka përdorur për të promovuar veten në botë: “Shqipëria është e lirë”,- thotë Kuijl, teksa kjo moto lexohet në rrugët e bregdetit shqiptar.

Aug 1 (Reuters) - In 1984, when Albania was an isolated communist state in the same mould as today's North Korea, a Mercedes in a convoy carrying a visiting German official overheated on Mt Llogara, overlooking a bay on Albania's rugged Ionian coastline.
Emerging from his car, Franz Josef Strauss, then minister-president of Bavaria and one of the rare Western officials to step foot inside Enver Hoxha's Albania, was struck by what he saw.
"Virgin California," he remarked.
Three decades later, Albania's Bay of Porto Palermo, its castle and its deep blue waters are one of the country's top tourist attractions, featured on European newspaper and Internet lists of places to visit for those with a taste of adventure.
Once host to military vessels and submarines, Porto Palermo was closed to the public under Hoxha. It opened a couple of years after communism ended in 1991 and Albania began its white-knuckle ride to capitalism.
Nowadays, the bay takes its appeal from its seclusion, situated just below a two-lane coastal road and as inviting to foreigners as it was once forbidden. German, Czech and Hungarian tourists lose no time in stripping off and bathing naked.
"No one bothers them; no one's around," said the bay's caretaker, Klearko Koci. The area is rich in history, myth and legend, part of a coastline blighted in parts by high-rises but still unspoilt in others.
Just down the road, a tiny isthmus reaches out to a round rocky island, between two capes embracing the blue waters on both sides. On the island sits a castle believed by some to have been built by the Ottoman Albanian ruler Ali Pasha in the early 19th century, surrounded by trees and bushes of vibrant colours, contrasting with the deep blue.
The best view is from the balcony where Ali's young bride used to comb her hair, Koci says.
LEGEND
"Seamen! Sail your ships inside the bay where there is no wind. I was built by the Himara women to be kind to friends and fierce to enemies. I belong to the Lord of sea and land, Ali Pasha," declared a plaque that once stood on its gate.
Informed by local legend and song, Koci says Pasha built the castle on the ruins of the Monastery of St. Nicholas. Foreign scholars, however, say the structure was originally a Venetian fort used to protect trade routes.
Whether the Lion of Saint Mark really featured on the lost plaque will never be known unless it shows up one day. It was stolen in 1997, when Albania plunged into anarchy with the collapse of pyramid investment schemes and the country became known as a Balkan Wild West. It's now a member of NATO and a candidate to join the European Union.
Ceramic amphorae, used to carry oil and wine and found at the bottom of the bay, show ships plying the route from Corfu to Italy would stop at Porto Palermo, local diver Xhemal Mato said.
On the shallower side of the island, the seabed bears the marks of fishing with explosives and mining of rock for mussels.
Built of stone, the castle lets in light through small windows. Once past the main gate, visitors find their way to the top or the balcony through arcades from a main hall. Directions in Italian are a sign of its occupation during World War Two.
The well is still unexplored, the caretaker laments.
English tourist Danny Foster, visiting with his family, wondered who fought whom and why, in such a tranquil spot. "It's travel back in time," he said. "I never expected such beautiful views. Too much to take in."
In 1803, Ali Pasha offered the castle and port to the British Royal Navy. A British scholar wrote that it had up to five cannons at the time, which meant the Pasha "did not see the fort as important for him".
On a narrow strip of land connecting the castle to the mainland, old, squat army barracks still bear the red-paint slogans of the communist era - "Long live the Albanian-Chinese friendship" and "Long Live the Communist Party of China and Comrade Mao Zedong".
GRAND PLANS
Oak trees dot the top of a mountain rising steeply behind the bay. Agave trees were imported from China and presumably planted to discourage a landing from the air with their thick pointed ends. Hoxha was notoriously nervous about the possibility of a foreign invasion.
Unfortunately, Porto Palermo has yet to get the care it deserves to highlight its treasures beyond the passionate tales of a caretaker enchanted by his stones, trees and flowers.
Zamir Dedej, head of an Albanian NGO, works with the World Wildlife Fund to protect the area, so it offers a sustainable future in tourism. They see a second fish-growing operation in the bay as an abomination since their secretions pollute it.
Auron Tare, the head of a newly created coastline agency, said the castle and a kilometre-long underground tunnel built in communist times will provide the main attractions.
"The Albanian government has plans to open up the bay of Porto Palermo to tourism, specifically boat, yachts, pleasure yachts, cruise liners who come around here but do not stop here," Tare told Reuters.
The government has mobilised the army and volunteers to clean up rubbish from roads and the beaches. At one southern beach this week, a group of British tourists cleaned the beach as locals sat in beach recliners.
At Porto Palermo, Dutch vacationer Agnes Kuijl, said her family had come travelling on their mobile home via Greece and had found both countries a great experience.
Other foreigners with vehicle-drawn homes had camped out on the isthmus at Porto Palermo. Kuijl's family were bathing.
Such vacationers fit well with the new motto Albania is using to promote itself to the world: Go your own way. "And in Albania it's cheap," Kuijl said. (Editing by Matt Robinson, Michael Roddy and Larry King)  http://www.reuters.com/article/2014/07/31/travel-albania-castle-idUSL5N0OS5UB20140731

Nessun commento:

Posta un commento

Search

Translate