29 giugno 2016

Rindërtohen rrugët që të çojnë në qytetin e “dashurisë”, Antigone

  • antigona.jpg
  • antigone-5.jpg
  • antigone1.jpg
  • antigone2.jpg
  • antigone3.jpg
  • antigone4.jpg
antigone1TIRANË, 29 Qershor / ATSH-N.Lena/. – Punimet për rehabilitimin e qendrës së fshatit Asim Zeneli, Gjirokastër, po shkojnë drejt përfundimit falë investimit të qeverisë shqiptare. Shumë shpejt qendra e këtij fshati, pjesë e njësisë administrative Antigone, do të ketë pamje moderne, por edhe mjedise çlodhëse e argëtuese për komunitetin dhe turistët e shumtë që vizitojnë qytetin antik.
Antigonea ishte një qytet jetëshkurtër që jetoi rreth 150 vjet dhe u quajt qyteti që lindi nga dashuria dhe u shua nga urrejtja. Themelimi i qytetit lidhet me një nga emrat më të famshëm të antikitetit, mbretin Pirro të Epirit (319-272 p.e.s.
Në fillim të shek III p.e.s Pirro një djalosh i ri, u detyrua të shkonte në luftë në Egjipt, ku aftësitë e tij tërhoqën vëmendjen e Berenices, gruas së mbretit Ptoleme të Egjiptit, e cila i afroi atij dorën e vajzës së saj, Antigoneas. Në mirënjohje të vjehrrës dhe gruas së tij të parë, Pirro vendosi të ndërtonte një qytet të ri me emrin Antigonea, përball qytetit të Gjirokastrës së sotme.
Pas fitores përfundimtare të vitit 167 p.e.s., Roma i dënoi ashpër epirotët që kishin luftuar kundër saj si aleatë të antigone2Maqedonisë. Konsulli romak Pal Emili urdhëroi plaçkitjen dhe shkatërrimin e 70 qyteteve të Epirit, duke përfshirë edhe Antigonenë. Qyteti nuk u rindërtua më kurrë.
Për të shkuar në qytetin antik të Antigonesë duhet të dilni nga Gjirokastra dhe të merrni drejtimin për në fshatin Asim Zeneli, që është qendra më e madhe në komunën e Antigonesë. Ky është një fshat i madh dhe i mirëorganizuar.
Në qendër të fshatit, ndodhet zyra e Parkut Kombëtar të Antigonesë, ku mund të gjeni informacion dhe ndihmë për vizitën në qytetin antik.
Duke ndjekur rrugën tashmë të ribërë mbërrini në fshatin tjetër, Krinë, rruga vazhdon djathtas pranë një rrapi të lashtë dhe kur t’i afroheni fshatit Saraqinishtë, një shenjë rrugore ju tregon kthesën për në kodrën e Jermës, ku shtrihet qyteti antik i Antigonesë.
I gjithë udhëtimi nga Gjirokastra zgjat rreth 30 minuta.
antigonaNë Saraqinishtë ka dy kisha të shekullit të XVI-XVII. Çelësat e tyre i mban një banor i fshatit (dhe roja i Parkut) me emrin Pilo shtëpia e të cilit, me një arrë të madhe të lashtë në oborr, do ju tërheqë menjëherë vëmendjen.
Roja mund t’ju tregojë për gërmimet dhe gjetjet në Antigone, disa nga të cilat, si një sfinks prej bronzi dhe një statujë e Posedonit, janë ekspozuar në muzetë e Tiranës. Sot mund të shihen një numër përbërësish të qytetit të lashtë, që janë zbuluar nga arkeologët.
Më përshtypjelënëse ndër to janë muret e qytetit të shkatërruara nga romakët, të cilat rrethonin krejt kodrën. Pjesa më e dukshme e mbetjeve të mureve ndodhet në pjesën jugperëndimore të qytetit.
Duke ecur në drejtim të skajit jugor të qytetit mund të kaloni pranë ndërtesave të tjera dhe një pjese të bukur të mureve rrethuese. Shëtitja përfundon tek një kishë e krishtërimit të hershëm me formë trekëndore, që qëndron mbi një greminë të thellë dhe thikë të pjerrët. Kjo kapelë, një nga pak ndërtimet e bëra pas plaçkitjes së qytetit nga romakët, ka një dysheme të zbukuruar me mozaik.antigone4
Poshtë këmbëve të qytetit të “Dashurisë”, shtrihet lugina e bukur e Drinos dhe në perëndim qyteti i gurtë i Gjirokastës.  Turistët e shumtë që vizitojnë Gjirokastën sidomos në periudhën e verës nuk lënë jashtë vëmendjes dhe Antigonenë e lashtë. Ekipe të organizuar vizitorësh ngjiten çdo ditë drejt “Anigones”, që prej brigjeve egjiptiane, “zbriti nuse” në luginën e Drinos./m.m/
http://www.ata.gov.al/rindertohen-rruget-qe-te-cojne-ne-qytetin-e-dashurise-antigone/

Fshatrat turistike nën “këmbët” e Tomorrit, një perlë e harruar e natyrës shqiptare

  • dardha-1.jpg
  • dardha2.jpg
  • dardha4.jpg
  • dardha7.jpg
  • dardha9.jpg
  • dardha1.jpg
  • dardha3.png
  • dardha5.jpg
  • dardha8.jpg
  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
dardha3TIRANË, 28 Qershor / ATSH-N.Lena/ –  Nën këmbët e malit madhështor të Tomorrit, ndodhen disa fshatra malore që tashmë janë kthyer në kuriozitete për turistët e aventurës, historisë dhe të mitologjisë. Këtu ndodhen  Dardha, Qaf-Dardha, Perisnaka, Kostreni i Madh, Bogdani…. Bukuritë përrallore të kësaj zone nuk mund të rrëfehen pa i parë me sy. Ndër to, dy liqene në rrëzë të malit, 1100 metër mbi nivelin e detit, të mbushur dimër e behar plot me ujë e gjallesa ujore.
Për në këto vende mund të udhëtosh nga Gramshi ose nga  Skrapari. Rruga le për të dëshiruar por është e kalueshme.
Peizazhet janë befasuese me ujëvara, burime, liqene e shkëmbinj të thepisur. Ka disa liqene akullnajore ku në krye të tyre ndodhet Sheshi i Shën-Pjetrit. Rreth e përqark tij bëjnë temená pisha të rritura e të parritura. E tërë lëndina është mbuluar me bar të gjelbër dhe të njomë gjatë gjithë verës.
Pak me tej gjenden rrënojat e një qyteze të  çuditshme, me themele dhe murnaja që nuk dihet kush i ndërtoi dhe kush i shkatërroi. Qyteza ende pret arkeologë të vënë emra dhe mbiemra, të caktojnë ditëlindje dhe ditëvdekje.dardha8
Në verilindje të malit shikon dhe dëgjon një nga ujëvarat  më të bukura në vend. Uji i saj del prej këmbëve të Tomorrit dhe vërvitet tatëpjetë nëpër zallishte e nëpër pyje.
Në Qaf- Dardhë ndodhet edhe çezma e Tarikos. Aty në një pllakë guri shkruhet : “Pini ujë dhe uroni/ Tarikon ta kujtoni/ Jam e ëma e Demirit/ Mbeta garibe (e vetmuar) nga dora e qafirit”.
Një legjendë ku tregohet se nënës i vranë djalin e vetëm në avllinë e saj, ditën që i kishte ardhur nusja në shtëpi. Vrasësi qe nga një krahinë e largët. Tregimtarët thonë se qe një xhelozi e çmendur: “Pse nusen e bukur se mora unë, por e more ti”…si shumë legjenda ballkanase.
dardha2Rrëzë malit  gjarpëron si i përgjumur Vromi i madh. Kjo rrugë ka lidhur prej qindra e mijëra vitesh Beratin, Korçën, Selanikun e më tej deri në Kostandinopojë. Në këtë rrugë që kryqëzohej me Egnatian në kufijtë e Prespës, karvanët transportonin mallra të ndryshëm ndërmjet qyteteve dhe shteteve. Në fshatrat  Perisnakë dhe në Dardhë ndodhen dy hane ku çlodheshin karvanët me kafshët e ngarkesës.
Hani i Perisnakës ka qenë me nam aq sa për të ka dhe një gojëdhënë. Meqë ishte një vend kyç në rrugkalimin e karvaneve, këtu herë pas herë hajdutë e kaçakë grabitnin mallrat e karvanëve, duke përdorur edhe dhunë ndaj tyre. Sipas traditës së hershme, turpi u mbetej vendasve (perisnakallinjve). Për të shpëtuar nga turpi, disa djem trima nga ky fshat, kapën gjashtë hajdutë. I sollën në fshat. Pleqësia mori vendimin që të kastroheshin, për të mos mbetur më pas farë hajdutësh. A u grabitën më pas karvanët? Rrëfenjësit betohen për qiellin e për tokën se as u panë e as u dëgjuan hajdutë në këto anë.
Në Dardhë e Qaf- Dardhë, në Perisnak e në Kostrenin e madh kanë “mbretëruar” edhe kafshët dhe shpendët e egra, thëllëza, pëllumba, kunadhe, dhi të egra, sorkadhe, derra, arinj, ketra, etj që me vendosjen e moratoriumit të gjuetisë, janë shtuar e janë kthyer në objekt për turistët e vëzhgimit të natyrës dhe të faunës.dardha4
Për bukuritë e kësaj ane ka shkruar edhe kronikani turk, Evliha Çelebiu në vitin l670 kur vizitoi Beratin. Ndër të tjera, ky kronikan ka shkruar:“ Në këtë mal ka llojë-llojë bimësh, barnash e drurësh. Këtu vijnë dijetarë dhe specialistë frëngj e zotërinj të tjerë, të cilët mbledhin me mijëra barna mjekësore. Me këto barna shërojnë të sëmurët në vendet e veta“!
Aty, në prehërin e Tomorrit, ka mbretëruar, sipas legjendës dhe  Dodona Dimëregëra, sipas historianit Perikli Ikonomi.
Ata që duan të dinë për misteret dhe çudirat pse ajo lindi e jeton në malin e Perëndive dhe pse gjithkush nga fqinjët tanë kërkon pa një pa dy ta bëj të vetën, le të studiojë librin e Ilir Cenollarit “Profecitë e Zotit të Tomorrit“ dhe të pellazgologëve të tjerë që janë të gjithë të një mendje se Dodona Mëmë, Dodona Pellazgjike Dimërkeqe ka qenë në Tomorr.
Për fat të mirë , mrekullitë dhe stolitë e kësaj zone janë të paprekura dhe janë kthyer në një nga destinacionet  më të preferuara për turizmin e natyrës, të historisë dhe të aventurës.
dardhaPo punohet për rindërtimin e rrugës, e cila  po ecën në gjurmët e Vromit të Madh, pra rrugës antike. Ajo ndoshta do të lidhë qytete e shtete si në kohë të vjetra.
Me rindërtimin e rrugës, priten të ngrihen shtëpi pushimi verore dhe dimërore, ambiente kurative dhe  sportive, lokale shërbimi për turistë të huaj dhe  vendas.
Sot kjo zonë bënë pjesë në Parkun Kombëtar “Mali i Tomorrit” dhe është një zonë e mbrojtur. Ka një sipërfaqe 4000 ha dhe ndodhet në lindje të qytetit muze të Beratit. Në të ndodhet Mali i Tomorrit që nga larg të jep përshtypjen e një kështjelle natyrore gjigante.
Bukuritë natyrore të parkut janë evidente në çdo stinë. Këtu ndodhet edhe varri i Abaz Aliut (Tyrba e Kulmakut) 1200 m mbi nivelin e detit, ku çdo vit në fund të muajt gusht mijëra pelegrinë ngjiten për të zhvilluar një javë rresht ritet e bektashinjve, duke prezantuar kështu edhe turizmin fetar.
Janë vende të natyrës sonë të bukur që duhen zhvilluar e destinuar për një turizëm gjithëvjetor ku edhe vlera ekonomike e këtij turizmi do të jetë e lartë./m.m/
http://www.ata.gov.al/dardha-nen-kembet-e-tomorrit-nje-perle-e-harruar-e-natyres-shqiptare/

27 giugno 2016

Kisha e Shën Mërisë në Leusë, jo vetëm objekt kulti por dhe destinacion turistik i 2016





TIRANË, 27 Qershor /ATSH-N.Lena/. –  Kur flasim për turizëm në luginën e Vjosës, nuk mund të lemë mënjanë  turizmin kulturor dhe atë historik.
Kjo luginë ka një natyrë të rrallë, ujë të rrëmbyeshëm për kanotazh, shpella e guva të thella, faunë ujore e nënujore, por në rrjedhën e saj ngrihen dhe mjaft objekte kulti dhe historike.
Një ndër to është  dhe Kisha e Shën Mërisë në Leusë të Përmetit, e ndërtuar në shekullin XVII, një objekt që bie menjëherë në sy kur shkohet në Leusë. Kisha është shpallur monument kulture në vitin 1963. Pjesa e përparme e kishës është si manastir, ndërsa vetë kisha është si tempull, dhe rrethohet nga 3 përrenj te mëdhenj që dalin nga malet dhe derdhen në lumin Vjosa. Përpara kishës gjenden disa monumente të vjetra varresh të viteve 1800-1900.
Pjesa e jashtme e kishës është e pikturuar me shumë afreske te ndryshme. Janë 2 dhoma në kishë, të cilat ishin ndarë në tre pjesë, që përdoreshin nga gratë, burrat, dhe në fund nga nuset e reja. Qoshja e dhomës se grave që nga koha e luftës greko-romake dhe sot vazhdon të përdoret për pagëzimin e besimtarëve. Kisha është rikonstruktuar në vitin 2000./m.m/

Shpellat e Gadishullit të Karaburunit, trendi i fundit i turizmit të aventurës

  • shpella2-1.jpg
  • shpella3-2.jpg
  • shpella4-3.jpg
  • shpella5.jpg
  • shpella6-1.jpg
  • shpella7-1.jpg
  • shpella8-1.jpg
  • shpella9-1.jpg
  • shpella1-3.jpg
  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
shpella2TIRANË, 27 Qershor / ATSH.N.Lena / – Këto janë kërkesa e fundit për aventurierët e detit dhe të spelologjisë.
Të nisur nga bregdeti i Vlorës apo i Orikumit,motoskafë dhe motorra uji,drejtohen për nga këto shpella.
Ato janë dhe  një  habitat mjedisorë tejet të ndjeshëm, të cilat mbartin gjithashtu vlera të larta të trashëgimisë, historike e kulturore.
Shpellat përbëjnë  atraksione të mirfillta turistike, dhe si të tilla vizitohen nga shumë turistë vendas e të huaj.
Megjithatë zhvillimi i turizmit të shpellave duhet të kryhet në një mënyrë tejet të kujdesshme, marrë për bazë ndjeshmërinë e lartë mjedisore të këtyre habitateve. Fatkeqsisht në vendin tonë, shpellat kanë qenë ndër habitatet më të dëmtuara nga ndikimi i njeriut.
Për këtë arsye, PPNEA në kuadër të projektit “Toka e Kështjellave dhe Shqiponjave”, u ka kushtuar një vëmendje tëshpella1veçantë studimit dhe ruajtjes së shpellave në zonën e Karaburunit, falë mbështetjes dhe punës  realizuar nga shoqata vendase “Pisha Flamur” dhe AdZM e Vlorës,janë arritur të shmangen dëmtimet në këto shpella.
Një numër total prej 13 shpellash janë identifikuar në zonë, prej të cilave ekspertët vendosën që vetëm 8 prej tyre mund të promovohen për qëllime turistike, ndërsa 5 shpellat e tjera janë vlerësuar si habitate tejet të ndjeshëm të cilat kërkojnë studime të mëtejshme.
/a.g/


Katër bashki të Verilindjes, marrëveshje për rrugën e Lurës Turistike.

kopertine
Është nënshkruar marrëveshja në mes drejtuesve të katër bashkive të Verilindjes së vendit, Mirdita, Dibra, Mati dhe Bulqiza për inicimin e projektit për rikualifikimin tërësor dhe asfaltimin e rrugës që lidh Rrëshenin me Lurën Qendër, që nga vendi i quajtur “Livadhi i Turkut” pasi pjesa deri aty  (17 km) është i përfunduar.
Një veprimtari me karakter sensibilizues për rivitalizimin e Parkut Kombëtar të Lurës është organizuar në Lurë, pikërisht aty ku shpërfaqen dukshëm bukuritë e këtij oazi të pamatë turistik, nga më të spikaturit në vend.
Në takimin ku morën pjesë drejtuesit e pushtetit vendor dhe përfaqësues nga organizata mjedisore, nxënës shkollash në të katër bashkitë etj, përshëndeti këshilltari i kryeministrit Sandër Lleshi, i cili theksoi se kjo është një ditë e fortë reflektimi dhe angazhimesh për ta ribërë Lurën e shkatërruar përgjatë këtyre 25 viteve. Dhe ribërja e Lurës fillon nga projekti i rrugës, por dhe nga ndërgjegjësimi dhe aksioni human për ta riveshur me katet e duhura bimore sikurse ka qenë këtu e vite të tëra. Ai tha se ky aksion rivitalizimi do të ketë vëmendjen e Qeverisë dhe personalisht të Kryeministrit Edi Rama.
Përshëndetën gjithashtu drejtuesit e bashkive Mat, Dibër dhe Bulqizë dhe përfaqësues të organizatave mjedisore duke qene ne te njejten gjatesi vale per kete aksion te madh kombetar dhe jo vetem rajonal.
Kryebashkiaku i Mirditës, Ndrec Dedaj, risolli një fakt të shënuar historik thënë nga Homeri Shqiptar, Fishta “Nëse nuk ke parë Lurën atëhere nuk ke parë Shqipërinë”, dhe duke iu qasur këtij zhvillimitë ri që nisi prej aktivizmit vullnetar, theksoi se tashmë po punohet për projektin e ri të rrugës nënshkruar nga drejtuesit e katër bashkive të Verilindjes, dhe që në hartimin e tij  do të mështetet nga Axhensia e Zhvillimit Rajonal Tiranë.
Gjithcka ka ndodhur në këtë vend të bekuar prej shekujsh nga Perendia për bukuritë e pashoqe, theksoi me tej kryebashkiaku Deda,  tregon më së miri sesi është drejtuar ky vend tash 25 vite dhe është një papërgjegjshmëri ekstreme e këtij lloj drejtimi nga ana e institucioneve. Por kjo nuk do të ndodhë më tej, ndaj jemi këtu për t’i dhënë jetë një marrëveshje që hedh hapin e parë serioz dhe konkret drejt Lurës së ardhshme dhe zhvillimit të jetës ekonomike dhe sociale të komuniteteve të gjithë këtij rajoni të rëndësishëm të vendit.
Pas këtij brifingu në zemër të Lurës turistike, vullnetarët dhe drejtuesit vendor etj, për disa orë punuan në sistemimin e mjediseve përreth Liqenit të Zi, ku kësaj rradhe sharrat nuk shungëlluan për të prerë pemët e gjelbërta, por ato të thara dhe trungjet e lënë gjithandej si në një masakër të pashembullt. Ky gjest ka ftuar shqiptarët kudo janë për të ndihmuar me çdo mënyrë e mjet në Rivitalizimin e Parkut Kombëtar të Lurës
Më pas në mjediset e një hoteli turistik në Lurë, në mes skuadrave të nxënësve të gjimnazeve nga të katër njësitë bashkiake, u organizua konkurimi për idetë dhe projektet më të mira zhvillimore. Të gjitha kishin në thelb të tyre zhvillimin turistik apo ekonomik të zonës që përfshin Lura dhe aksit që përshkon rruga e Lurës.
Juria, që kishte në përbërje drejtuesit e katër njësive vendore, këshilltarin e kryeministrit, drejtorin e Axhensisë së Zhvillimit të Rajoneve Tiranë, me pikavarazh, pasi kanë dëgjuar me vëmendje 7 projektet e parashtruara me finesë dhe argument nga gjimnazistët e Verilindjes, vleresoi me çmim të parë gjimnazin e Dibrës dhe shkollën e mesme të Përlatit (IClub Përlat, kishte në fokus krijimin e hartës dixhitale të turizmit) dhe në vend të dytë gjimnazin e Rrëshenit për projektin zhvillimor “Kroi i Bardhë”.
Projekti i gjimnazit Peshkopi dhe ai i shkollës së mesme të Përlatit, do të kenë pika të përbashkëta funksionimi, si i tillë do të mbështetet edhe nga Axhensia.
Shënim: Çkopertinefarë është Axhensia e Zhvillimit të Rajoneve?
Reforma për Zhvillimin Rajonal, synon të mundësojë rritjen e efektivitetit dhe efikasitetit të politikave të investimeve publike, krijimin e rajoneve konkurruese me zhvillim të qëndrueshëm social, ekonomik e mjedisor, në zbatim të politikës së kohezionit territorial. Në funksion të kësaj reforme, me vendim të Këshillimit të Ministrave u miratuan Katër zona (rajone) të Zhvillimit Rajonal.
Të katër Agjensitë e Zhvillimit Rajonal me seli në Shkodër, Tiranë, Korçë dhe Vlorë do të përgatisin dhe zbatojnë projekte konkrete, në bashkëpunim me njësitë e qeverisjes vendore, për të kontribuar kështu në zhvillimin e rajonit ku operojnë. Në këtë mënyrë të katër institucionet e krijuara do të kenë si qëllim zbatimin e politikave rajonale që synojnë ndërhyrje të integruara për zhvillimin e territoreve dhe fuqizimin e potencialeve ekonomike të rajoneve.
Pikërisht dhe për projektin e Lurës, synohet të hartohet projekti nga kjo Axhensi (Tirane) që e ka marrë përsipër, për të kërkuar më pas procedimin e mëtejshëm ndër donatore të ndryshëm për ta rikualifikuar tërësish këtë rrugë me impakt të fortë ekonomik, social dhe turistik.

13494972_10208482554413432_430564917554576832_n13495139_10208482554253428_8978659845795204323_n13501616_10208482553093399_6688907537498024900_n13501847_10208482554373431_807877657259153208_n13516262_10208482554613437_5148504098555037761_n13521891_10208482553133400_2097498681435150003_n13557849_10208482554573436_6496891106168148033_n

Zyra e Shtypit www.bashkiamirdite.gov.al

Search

Translate