Valeria Dedaj
Ambientet e objektit, pronësi e klerikëve
Gjerësia e galerisë, rrugë kalimi dhe hapësirë muzeale"
Muzeu për krimet e komunizmit ose "Muzeu i Vuajtjeve të diktaturës " në Shkodër, emërtim ky me të cilin arkitekti, Viktor Dhimgjini, e ka prezantuar qysh në kopertinën e projektit sipas propozimit të intelektualëve shkodranë dhe klerikut françeskan të Shkodrës, Pater Gazmendi tashmë është gati. Sipas Dhimgjinit, trajtën e Muzeut e ka marrë godina e qelive të burgut të Shkodrës si edhe ajo e ish-degës së brendshme në kohën e regjimit totalitar. Ambientet e këtyre objekteve janë nën pronësinë e klerikëve françeskanë. Distanca e objekteve është prej rreth 80m dhe përshkohet nëpërmjet një galerie me konstruksion b/a, e trajtuar me elementë të thjeshtë arkitektonik. Sipas arkitekt Viktor Dhimngjinit, përzgjedhja e këtyre elementeve tenton të rikujtojë ngarkesën dhe dhunën e fortë psikologjike që shkaktonte "rruga" nga hetuesia në qeli. “Gjerësia e galerisë është e tillë që të shërbejë si rrugë kalimi njëkohësisht dhe si hapësirë muzeale, por përpjekjet tona janë që muzeu të flasë edhe kur të jetë "i zbrazur". Për pasurimin e kësaj ideje ne kemi parashikuar që në fazën e shfrytëzimit. Kalimi nëpër galeri do të shoqërohet me efekte audio, fonia sterio do të shpërndajë lehtë fragmente origjinale thirrjesh të burgosurve, deponime, rënkime, lutje, heshtje etj...” Ky muze tregon vuajtjet, torturat dhe ekzekutimet me e pa gjyq të qindra shkodranëve të cilët në përpjekje për të kundërshtuar regjimin komunist e ideologjinë e tij, ranë viktima të terrorit dhe dhunës komuniste.
- Godina që dikur shërbente si zyrë e Degës së Brendshme e Sigurimit të Shtetit dhe ndërtesa e "madhe" e qelive të burgut ku vuanin dënimin shumë "armiq” të diktaturës, në Shkodër, është sot Muzeu i Krimeve të Komunizmit
Ambientet e objektit, pronësi e klerikëve
Gjerësia e galerisë, rrugë kalimi dhe hapësirë muzeale"
Muzeu për krimet e komunizmit ose "Muzeu i Vuajtjeve të diktaturës " në Shkodër, emërtim ky me të cilin arkitekti, Viktor Dhimgjini, e ka prezantuar qysh në kopertinën e projektit sipas propozimit të intelektualëve shkodranë dhe klerikut françeskan të Shkodrës, Pater Gazmendi tashmë është gati. Sipas Dhimgjinit, trajtën e Muzeut e ka marrë godina e qelive të burgut të Shkodrës si edhe ajo e ish-degës së brendshme në kohën e regjimit totalitar. Ambientet e këtyre objekteve janë nën pronësinë e klerikëve françeskanë. Distanca e objekteve është prej rreth 80m dhe përshkohet nëpërmjet një galerie me konstruksion b/a, e trajtuar me elementë të thjeshtë arkitektonik. Sipas arkitekt Viktor Dhimngjinit, përzgjedhja e këtyre elementeve tenton të rikujtojë ngarkesën dhe dhunën e fortë psikologjike që shkaktonte "rruga" nga hetuesia në qeli. “Gjerësia e galerisë është e tillë që të shërbejë si rrugë kalimi njëkohësisht dhe si hapësirë muzeale, por përpjekjet tona janë që muzeu të flasë edhe kur të jetë "i zbrazur". Për pasurimin e kësaj ideje ne kemi parashikuar që në fazën e shfrytëzimit. Kalimi nëpër galeri do të shoqërohet me efekte audio, fonia sterio do të shpërndajë lehtë fragmente origjinale thirrjesh të burgosurve, deponime, rënkime, lutje, heshtje etj...” Ky muze tregon vuajtjet, torturat dhe ekzekutimet me e pa gjyq të qindra shkodranëve të cilët në përpjekje për të kundërshtuar regjimin komunist e ideologjinë e tij, ranë viktima të terrorit dhe dhunës komuniste.
Nessun commento:
Posta un commento