 |
ROVENA RROZHANI
Shpesh publikojmë me krenari shkrime që lëvdojnë bukuritë natyrore të vendit tonë. Presim si ujët e pakët ato fjalë të mira që na përkëdhelin me të drejtë sedrën dhe rrisim shpresën se edhe Shqipëria do të jetë pjesë e turizmit botëror. Renditje dhe klasifikimet janë një tregues i vemendjes së të huajve ndaj vendit tonë, por ndoshta ia vlen të qëndrojmë me këmbë në tokë.
Të kuptojmë dy anët e medaljes shqiptare, bukurinë natyrore dhe shëmtinë menaxhuese të saj, zemrën njerëzore dhe realitetin e errët, të shkuarën historike dhe të tashmen kaotike. Të gjitha këto ndoshta i shohim me sy por jo mendje, ose ndoshta i dimë, por nuk duam t’i pranojmë.
Vendi ynë është një vend kontrastesh që njëherazi afrojnë dhe largojnë turistët, duke e bërë atë sërish një perlë të fshehur, të pazbuluar nga turistët e shumtë, të cilët megjithë përmendjen e shqipërisë nga shumë gazeta dhe media të specializuara për udhëtimet, nuk e kanë vënë ende vendin tonë në qendër të udhëtimeve të tyre.
Artikulli i mëposhtëm vë qartë pikën mbi “i” dhe gishtin në plagë. Ndonëse me një titull optimist dhe domethënës ku turizmi shqiptar vlerësohet si një sajt në ndërtim dhe me potenciale ai rrëfen kontrastet në sytë e një të huaji, që shohin me mendje të ftohtë.
Shqipëria, e mbyllur për dekada të tëra, dhe e hapur për vizitorët vetëm gjatë 20 viteve të fundit, është duke u përpjekur për të promovuar veten si një destinacion turistik. Por ajo nuk është e njohur, dhe nuk është aspak një pikë e nxehtë turistike, edhe pse numri i vizitorëve është në ngritje.
Ky është fillimi i një artikulli me titullin “Tourism in Albania: a building site with potential “ botuar online në sajtin sëissinfo.ch (International Service of the Swiss Broadcasting Corporation)
Shkrimi vë në pah kontrastet që karakterizojnë Shqipërinë; përballë një natyre dhe kulture të pasur qëndron “ një reputacion i keq, i lidhur me korrupsionin kriminalitetin dhe gjakmarrjen”. Janë pikërisht këto tre faktorë që mendohet të kenë ndikuar në faktin që dy agjencitë më të mëdha zviceranë në fushën e udhëtimit si KUONI dhe Hotelplan nuk e kanë Shqipërinë në ndër destinacionet e pushimeve të ofruara.
Të pyetura nga gazetari zviceran këto agjenci janë shprehur se të vetmet grupe që udhëtojnë drejt Shqipërisë janë ato që shkojnë për shëtitje të veçanta, turne kulturore ose arsimore.
Megjithatë, numri i zviceranëve që kanë vizituar Shqipërinë është rritur nga rreth 6,000 në vitin 2005 në më shumë se 40,000 vitin e kaluar. Megjithatë udhëtarët individualë janë të pakët edhe pse Lonely Planet e quajti Shqipërinë si një destinacion turistik të lartë në vitin 2011.
GROPAT DHE NJERËZ
Çdokush që do të eksplorojnë vendin me anë të transportit publik ka nevojë për durim, por mëson shumë në lidhje me mënyrën se si njerëzit jetojnë. Ka disa linja hekurudhore dhe trenat janë shumë të ngadaltë, Ka autobusë por oraret nuk janë gjithmonë të rregullt.
Dhe shoferët e makinave janë të ballafaquar me rrugët me gunga e plot gropa. Edhe trotuaret janë plot rreziqe: kanale të hapura dhe faqet e pambrojtur ndërtimit presin këmbësor i pamatur.
Por këto probleme harrohen shpejt teksa shikon njerëz të dobishëm dhe kuriozë, të cilët janë të lumtur të flasin me vizitorët e huaj. Ju takoheni me çobanë, peshkatarë, fermerë të moshuar që lërojnë tokën apo janë duke çuar mushka të ngarkuara me dru dhe kashtë. Ushqimi është i mirë dhe i lirë, hotelet janë të pastra dhe të lira ndërsa lumenjtë dhe malet janë magjike.
MERCEDES DHE BUNKERË
Diçka që godet çdo vizitor të ri në Shqipëri është numri i madh i Mercedes, të cilët janë të gjithëpranishëm në qytete dhe fshatra. Është e pamundur të mos pyesësh veten kush mund të përballojë një makinë të tillë të shtrenjtë në një nga vendet më të varfra të Evropës, dhe sa prej tyre janë të vjedhura ndoshta.
Duket sikur njerëzit kanë një ngutje të jashtëzakonshme për të pasur tranportin urban të ndalur për dyzet vjet gjatë regjimit të vjetër të Enver Hoxhës.
Diçka tjetër që është e pamundur të të humbasë janë bunkerë prej betoni të madhësive të ndryshme, të cilat regjimi i ka vënë në të gjithë vendin në vitet 1970 dhe '80 nga frika e pushtuesve. Këto relikte të Luftës së Ftohtë mund të gjenden në plazhe, në male ose në mesin e shtëpive . thuhet se ka njëqind mijë bunkerë në të gjithë vendin.
Betoni është i pranishëm sërish: Shqipëria duket si një kantier të madh. Rrugë dhe autostrada po ndërtohen kudo, ndërsa shtëpitë janë ngritur përgjatë bregdetit dhe në qytete. Por jo të gjitha kanë përfunduar, qoftë për shkak se paratë shkojnë jashtë, ose për shkak të punës ilegale të ndaluar nga qeveria. Rezultati është se fshati është shpërfytyruar nga predha të panumërta të e shëmtuara në formë ndërtesash.
Rrethinat natyrore janë prishur gjithashtu nga mbeturinat e hedhura në pika piktoreske: qese plastike dhe plehra të të gjitha llojeve gjenden në lumenj, në fusha, në pjesët e prapme të shtëpive. Dhe kur fryn në drejtim të gabuar, era e keqe që vjen nga djegia e plehrave detyron të ftuarot të mbyllin dritaren e hotelit.
Shkrimi u botua sot në Suplementin Fundjava në gazetën Shqiptarja.com (print) 07.06.2013
Redakisa Online
(b.m/shqiptarja.com) - See more at: http://www.shqiptarja.com/metronews/2729/shqiperia-turistike-plehra-gropa-benza-dhe-bunkere--161002.html#sthash.sXEsyf7a.dpuf
Nessun commento:
Posta un commento