28 febbraio 2017

Nesër më 1 mars, hapet biletaria turistike drejt Syrit të Kaltër

syri-3TIRANË, 28 Shkurt / ATSH- N.Lena / – Monumenti i natyrës Syri i Kaltër, po përgatitet  për të pritur turistët sezonal edhe këtë vit.
Kjo pikë turistike dhe  biletaria e saj, do të jetë e hapur nga data 1 Mars e në vazhdim.
Administrata e Zonave të Mbrojtura e Qarkut të Vlorës që mbulon edhe këtë pikë të turizmit natyrorë,po bënë përgatitjet e fundit duke pastruar dhe rregulluar ambientin rreth burimit ujor që quhet dhe Syri i Kaltër.
E ka mar këtë emër sepse forma e tij është ovale e ngjashme me formën e një syri, uji shpėrthen nga toka i errët nė mes dhe i kaltėr anash. Thellėsia e tij ėshtė tepėr e madhe arrin deri nė 45 m thellėsi.
Ndodhet pėrballė fshatit Krongj, 45 m nėn nivelin e luginės sė Drinos dhe ėshtė shkarkim kryesor i malit tė gjerė. Eshtė burim me ujėra tė freskėta dhe tė ėmbla i rrethuar me bimėsi tė dendur dhe me gjelbėrim tė pėrhershėm.syri1
I shëmbëllen vërtet një syri të madh rrumbullak me diametër afro dhjetë metra.
Bebja e syrit, një gropë e thellë pus, nga ku uji ngjitet lart si në një kazan që sapo ka filluar të vlojë ka një ngjyrë blu në të zezë. Ajo vjen e rrethohet pastaj nga pjesa e kaltërt e syrit që bëhet e tillë ngaqë thellësia e burimit aty është më e pakët.
Gjithë uji i ëmbël i burimit rrethohet nga një bimësi e shumëllojshme.
Këtu vizitorët e huaj ndalen, fotografojnë, shijojnë ujin e burimeve që rrjedhin, si dhe gatimet në dy lokalet turistike.
Për Syrin e Kaltër, një nga 18 burimet karstike të Malit të Gjerë, ka në rrjedhën e kohës shumë legjenda e rrëfime për një dragua dhe vashat esyri-i-kalter-blaues-auge-albanien-14bukura të zonës përrreth.
Sipas legjendës në ato zona sundonte një dragua që rrëmbente vajzat, ndalte ujin dhe ua kishte bërë tejet të vështirë jetën banorëve.
Derisa më në fund e vranë dhe, kur e vranë, nga syri i dragoit buroi ky ujë i kulluar që vazhdon të rrjedhë teposhtë në formën e lumit të Bistricës duke ushqyer atypari një bimësi të rrallë për nga dendësia e forca dhe duke dhënë më tej dritën që ndriçon qytetet dhe fshatrat e Jugut.
Nesër më 1 mars,hapet sporteli për vizitorët që duan të vizitojnë burimin e bukur të legjendave. /a.g/
https://www.ata.gov.al/neser-me-1-mars-hapet-biletaria-turistike-drejt-syrit-te-kalter/

26 febbraio 2017

Studentë nga Michigani së shpejti vizitojnë Shqipërinë

AKBTIRANË, 22 Shkurt / ATSH / – Nga administrate e Agjencisë Kombëtare të Bregdetit,
bëhet e ditur se shumë shpejtë do të vijnë në Shqipëri  studentët Amerikanë të Universitetit të Michiganit,që  do të fillojnë praktikën e tyre studentore, pranë AKB-së.
ky është një bashkëpunim i hershëm i AKB-së dhe këtij universiteti në fushën e kërkimeve dhe studimeve nënujore në brigjet shqiptare.
Kjo veçse sjell një përvojë të re në studimet detare, prezanton arkeologjinë tonë nënujore  në një universitet tepër prestigjoz në botë por dhe në sajtet e agjencive turistike në mbarë globin. Prezantimi turistik i Shqipërisë, ka qenë në filozofinë e punës së stafit drejtues të Agjencisë Kombëtare të Bregdetit.
/a.g/
https://www.ata.gov.al/studente-nga-michigani-se-shpejti-vizitojne-shqiperine/

Shpella e shkruar e Lepenicës, shpella me vlera shkencore dhe gjeomorfologjike

shpellaTIRANË, 25 Shkurt/ATSH/. –  Monumenti i Natyrës, Shpella e shkruar e Lepenicës, gjëndet në perëndim të fshatit Lepenicë, komuna Brataj ne Vlore .
Ajo përfaqëson një shpellë karstike të formuar në shkëmbinj gëlqerorë te kretës së siperme.
Shpella ka më shumë formën e guvës, por në muret e saj ka vizatime të herëshme me vlera të mëdha arkeologjike. Shpella ka vlera shkencore, gjeomorfologjike, didaktike e turistike.
Monumentet e natyrës tashmë janë kthyer në destinacione të mirëfillta për turizmin e natyrës,historisë dhe spelologjisë.
https://www.ata.gov.al/shpella-e-shkruar-e-lepenices-shpella-me-vlera-shkencore-dhe-gjeomorfologjike/

15 febbraio 2017

Albania promotes its underwater archaeology, for tourism

Albania_Underwater_Archaeology_92496.jpg-586ccTIRANE, 15 Shkurt/ATSH/-Gazeta prestigjoze amerikane “The Washington Post” ka dedikuar një artikull për turizmin nënujor në Shqipëri si atraksion për të huajt.
Shqipëria është duke promovuar “zbulimet” nënujore, të vijës bregdetare duke tërhequr vëmendjen e vendimmarrësve, të cilët mund të ndihmojnë të ruajnë zbulimet.
Agjencia Kombëtare e Bregdetit realizoi një ekspozitë të hënën, me  30 fotografi që tregojnë gjetjet nënujore me rëndësi potenciale arkeologjike nga dekada e fundit.
Kreu i kësaj agjencie,  Auron Tare thotë se kanë  gjetur 38 mbetje në detin Jon, gjashtë prej tyre më shumë se 2000 vjeçare.
Sipas tij,  Shqipërisë ka nevojë për mbrojtje ligjore dhe kujdes më të mirë për ta bërë atë një destinacion  turistik. Vendi nuk ka një industri zhytjeje por kjo mund të ndryshojë në qoftë se gjetjet promovohen  si duhet.
https://www.ata.gov.al/the-washington-post-artikull-per-turizmin-nenujor-ne-shqiperi/
 
TIRANA, Albania — Albania is promoting the archaeological finds in the waters off its southwest coast to raise public interest and to attract attention of decision-makers who can help preserve the discoveries.
The Albanian National Coastline Agency opened an exhibit Monday of 30 photographs showing underwater finds of potential archaeological significance from the last decade.
The nonprofit RPM Nautical Foundation has mapped about one-third of Albania’s coast so far, from Saranda, near Greece’s Corfu island, to Vlora. National coastline agency head Auron Tare says the scan found 38 shipwrecks in the Ionian Sea, six of them more than 2,000 year old.
Tare said the ships and other objects “show ancient Illyria (Albania’s predecessor) was a commercial pass rather than a pirates’ place,” Tare said.
He says the archaeological wealth of Albania’s 220-mile coastline needs more legal protections and better care to make it a popular tourist destination. The country does not have a scuba diving industry, but that could change if the findings are promoted properly, Tare said. “We have a lot of such archaeological underwater heritage but, so far, we have not known how to keep, preserve and use them,” he said.
The exhibition includes photos of amphorae — two-handled storage pots and jars used for wine or oil in ancient Greece — and other items encrusted with tiny shells.
The wreckage from ships are thought to represent a much longer time period, from the 6th and 5th centuries B.C. and the Austrian-Hungarian Empire during World War I, to British or Italian navy vessels from World War II.
During the communist regime that ruled Albania until 1990, the army’s control of the coastline deterred smugglers who might have been tempted to disturb submerged artifacts. Many items since have been stolen.
The nautical archaeology department at the Albanian Institute of Archaeology started collaborating 10 years ago with the RPM Nautical Foundation, which is based in Key West, Florida, to scan the ocean floor and remaining relics.
Neritan Ceka, a veteran archaeologist involved in the maritime discoveries, said the foundation’s research vessel discovered “a wealth of untouched finds.”
“That great archaeological wealth should be shown to the local population to preserve it and worldwide due to its research importance,” Ceka said.
Copyright 2017 The Associated Press. All rights reserved. This material may not be published, broadcast, rewritten or redistributed.
Për të lexuar shkrimin e plotë mund të klikoni në linkun pasardhës:
/z.t/ /a.g/

11 febbraio 2017

Kalaja e Dalmacës,destinacioni i turizmit kulturor dhe natyror

komanTIRANË,10 Shkurt/ATSH/. – Kalaja e Dalmaces , ndodhet në Luginën e Komanit ne verilindje te vendit dhe vizitohet nëpërmjet një rruge të mirë automobilistike.
Është një vendbanim i hershëm që dëshmohet nga Inventari i objekteve të zbuluara dhe tipi i varreve të Komanit,këto  dëshmojnë për një ngjashmëri të qartë me kulturën ilire.
Kultura e Komanit dëshmon për vazhdimësinë iliro-arbërore e shprehur në objektet arkeologjike, toponimi dhe në objektet etnografike.
Për rrjedhojë, arbërit ishin pasardhësit e popullsisë ilire në periudhën e mesjetës.
Sot, ky vendbanim historik,objekt i trashegimisë sone kulturore, shfrytëzohet për turizëm kulturor dhe historik. Vendndodhja e tij në një peizazh të bukur natyror, në luginën e Liqenit të Komanit, i shton mundësitë për t’u vizituar nga turistët sidomos në periudhën verore.
/f.n/
https://www.ata.gov.al/kalaja-e-dalmacesdestinacioni-i-turizmit-kulturor-dhe-natyror/

08 febbraio 2017

Durrës, zbulohen themelet e një godine osmane në Sheshin "Veleria"

Gjendet edhe një top lufte, i cili dyshohet se i përket viteve 1800
07 shkurt 2017 15:01
Gjatë punimeve për rivitalizimin e sheshit "Veleria” të qytetit bregdetar të Durrësit janë zbuluar themele të një godine osmane. Aty është gjetur edhe një top lufte, i cili dyshohet se i përket viteve 1800. Topi ndodhej në shtratin e rrugës, afër Torrës Veneciane. Kujtojmë se para pak ditësh shoqëria civile dhe arkeologët në Durrës protestuan kundër ketyre punimeve, për të cilat janë depozituar edhe dy padi penale. Aktualisht punimet në sheshin “Veleria” janë pezulluar. 
http://www.abcnews.al/lajme/kulture/4/80813 

Tradita e artizanëve të suvenireve në Durrës rrezikon të zhduket

Ndërkohë që numri i suvenireve artizanale po zvogëlohet në dyqane, mjeshtrat durrsakë ankohen se autoritetet vendore po bëjnë shumë pak për të mbajtur gjallë traditën.

Autor: Gëzim Kabashi 
Mjeshtri Met Lila duke punuar përpara shtëpisë | Foto nga : Gëzim Kabashi
Mjeshtri Met Lila duke punuar përpara shtëpisë | Foto nga : Gëzim Kabashi
Qyteti turistik i Durrësit ofron shumë pak suvenire që rikujtojnë historinë e tij të lashtë apo monumentet arkeologjikë. Ndërsa artizanët që i punojnë ato kanë filluar të rrallohen, suveniret me simbolet e qytetit bregdetar prodhohen në qytete të tjera ose edhe në Republikën e Kinës.
Pushteti vendor ka bërë shumë pak për ta nxitur këtë mundësi, që ndër të tjera do të krijonte edhe vende pune. Mjeshtrat e punimit të drurit apo të baltës vazhdojnë të punojnë në mjedise jo të përshtatshme.
Met Lila është një nga ata që nuk dorëzohet dhe vazhdon të punojë çdo ditë para banesës së vet, në një nga rrugët kryesore të qytetit. “Mbaj familjen me këto të ardhura,” thotë usta Meti, për BIRN. Megjithëse është ftohët ai punon jashtë për të përgatitur skafin e një modeli anijeje me gjatësi 1.5 metra.
“Jam me fat, kur marr porosi për anijet e mija, që kanë përmasa të ndryshme. Kështu siguroj punë dhe të ardhura për një periudhë të gjatë,” tregon 66-vjeçari, duke shtuar se në qytet është shumë e vështirë të shesësh barka të gatshme.
Familja prej pesë vetësh e Metit jeton në një dhomë të vogël dhe ustai u gëzua para tre vjetësh kur bashkia i dha një mjedis pune, në periferi të qytetit. Por kjo nuk zgjati shumë, bashkia e ndryshoi destinacionin e mjedisit dhe usta Meti u detyrua të dalë për të punuar përsëri në rrugë. “Për fat të keq, Dorianit, djalit tim nuk i pëlqen kjo punë dhe unë nuk e di se sa kohë mund të kem fuqi për të punuar,” tregon usta Meti, ndërsa vazhdon të zmerilojë trupin e modelit të anijes. Pavarësisht kurajos së Metit, numri i suvenireve të prodhuar nga mjeshtra durrsakë si ai ka rënë.
Koreografi Arian Plaku tregon se ka vështirësi për të gjetur suvenire me simbolet e qytetit. Ai thotë për BIRN, se para se të niset në konkurimet ndërkombëtare me ansamblin që drejton, kërkon të blejë dhurata me pamje nga Durrësi, por në dyqanet e specializuara gjen kryesisht punime të prodhuara në Berat apo në Shkodër. Të njejtin problem ka edhe Irene Tosti, një italiane me banim dhe punë në Durrës. “Suveniret që gjej këtu shpesh herë janë produkte “Made in China”, shprehet ajo.
Shumë pranë qendrës, punishtja e mermerit të Isa Shuaipit është kthyer prej tre vjetësh në minimarket. Megjithatë, mes mallrave ushqimore dallohen tablotë e Durrësit dhe Beratit të punuara me mozaikë, “Bukuroshja e Durrësit” apo edhe modeli i Torrës mesjetare. Punime me cilësi dhe shije, që para disa vitesh morrën edhe miratimin e shikuesve në një ekspozitë të hapur në Muzeun Etnografik të qytetit. “Gjithçka mbaroi pasi kisha punuar për shtatë vjet me shumë pasion,” tregon Tako, siç e thërrasin shokët Isa Shuaipin. “Mozaikët më jepnin kënaqësi të madhe, por thuajse aspak të ardhura, të domosdoshme për të mbajtur dy vajzat studente,” shpjegoi ai.
Ibrahim Reçi tregon veprat e terrakotës në studion e tij | Foto nga : Gëzim Kabashi
Ibrahim Reçi tregon veprat e terrakotës në studion e tij | Foto nga : Gëzim Kabashi
Megjithatë, Shuaipi pranon se do ti mjaftonte një sharrrë e vogël mermeri në dyqan për t’iu rikthyer kubave me të cilët krijoheshin peisazhet apo modelet e Amfiteatrit, Torrës, Xhamisë së madhe, etj.
Tasim Besho, ekspert i turizmit, i pret me hidhërim lajmet për artizanët që mbyllin aktivitetet e tyre.
“Suveniret e qytetit mbeten një element për turizmin gjithëvjetor,” thotë Besho, duke shprehur mërzinë për humbjen e mjeshtrave të njohur.
“Disa muaj më parë vdiq Luan Emiri, një usta makinash, që në kohën e lirë përgatiste anije mikroskopike brenda shisheve të qelqit. Askush nuk e trashëgoi pasionin e tij,” thotë prof. Besho.
Ai shpreson që të riaktivizojë një projekt të hershëm për një punishte të përbashkët të artizanëve, ku bashkë me tregtimin, turistët dhe qytetarët mund të ndjekin edhe procesin e punës që bëjnë me durim mjeshtrat. Sipas Beshos, të rinjtë mund të kenë vendin e tyre në këtë hapësirë.
“Ata duhet të jenë studentët e artizanëve durrsakë,” thotë Besho.
Ibrahim ReçI është ndër të paktët artizanë, që është kujdesur për të ardhmen e mjeshtërisë së tij në pjekjen e terrakotave. Reçi, i njohur si restaurator në Muzeun Arkeologjik, ka mbajtur familjen me shitjet e figurinave prej balte, që frymëzohen nga lashtësia. “Djali im, Emiljano, studion në Universitetin e Arteve për skulpturë dhe në studion e përbashkët që kemi në oborrin e shtëpisë, unë përpiqem ti mësoj edhe artin e terrakotave,” tregon Ibrahim Reçi për BIRN.
Mjeshtri Isa Shuapi, i mbiquajtur Tako, tregon një mozaik të rrugës 'Tregtare' në Durrës | Foto nga : Gëzim Kabashi
Mjeshtri Isa Shuapi, i mbiquajtur Tako, tregon një mozaik të rrugës ‘Tregtare’ në Durrës | Foto nga : Gëzim Kabashi
Mine Qela, shitëse e suvenireve në qendër të qytetit thotë se figurinat e Reçit janë të vetmet simbole të punuara nga një mjeshtër durrsak. Të gjitha të tjerat vijnë nga qytete të tjera dhe për të kënaqur kërkesat e të huajve apo vendasve me suvenire të Durrësit nuk është e lehtë.
Monumentet arkeologjike dhe qendrat historike duket se nuk mjaftojnë për të rindezur mjeshtërinë e drurit, bakrit, mermerit apo atë të mozaikëve me të cilat Durrësi krenohej në kohë.

“Guri i Mëngjesit” në Shishtavec, Monument Natyre dhe destinacion turistik

guri1TIRANË, 8 Shkurt / ATSH / – “Guri i Mëngjesit” ndodhet në afërsi të fshatit Shishtavec, 1900 m mbi nivelin e detit.
I përket fshatit Shishtavec, Kukës. Emrin e ka marrë pasi aty bien për herë të parë rrezet e diellit të mëngjesit. Përbën një gur ranor paleozoik, me formë të veçantë, trung koni.
Është i gjatë 25 m, 13 m i gjerë dhe 11 m i lartë, ndërsa sipërfaqja 176 m2. Ka vlera shkencore, didaktike, ekologjike dhe kulturore.
Ndonëse ndodhet në jug të Shishtavecit, guri quhet i mëngjesit. Banorët e hershëm të Gradishtës, duhet t’a kenë pagëzuar më shumë se 1500 vjet më parë, për arsyen se ky gur,  ka qenë një vendqëndrim dhe orientues, përgjatë rrugëve që kanë lidhur qytetërimet e hershme të ngulitura në kërthizën e vargmaleve të Sharrit.
Duhet të ketë qenë vendi, ku banorët e hershëm të këtyre anëve, mblidheshin me kuajt e tyre, për të marrë rrugën drejt Shkupit dhe Tetovës.guri
Është intrigues dhe fakti që, ky gur nga një pjesë e vendasve thirret “Murga”. E nëse është quajtur dhe kështu, patjetër në pllajën nën këmbët e gurit, janë zhvilluar festa masive nga blegtorët e hershëm.
“Guri i Mëngjesit”, nga qershori i vitit 2002 është i listuar dhe mbrohet si Monument i Natyrës në Shqipëri me Ligjin Nr.8906. Vetëm disa metra në lindje të këtij guri, dikur ndante kufiri shtetëror me ish-Jugosllavinë, ndërsa sot, ai kufi është thjeshtë formal midis dy shteteve të shqiptarëve.
Në vitet e fundit destinacioni turistik “Guri i Mëngjesit” është ndër më të preferuarit në Qarkun e Kukësit. guri3Preferohet për të shkuarën historike, për peizazhet magjike të jug-perëndimit të vargmaleve të Sharrit, për burimet e ujrave të akullta, për shumëllojshmërinë e bimëve dhe luleve, për pistat ku ushtrohet sporti i skive, etj.
Nisur nga fakti që, Shishtaveci dhe zona përreth tashmë janë në hartën e destinacioneve që presin vizitorë,  ka ardhur koha që turizmi të vlerësohet si prioritet për zhvillimin e zonës nga grykëderdhja e Vanave deri në Kallabak.
Kjo për faktin se zona zotëron burime të virgjëra natyrore dhe të pashfrytëzuara, të tilla si Kanioni i Vanave.
Pllajat e maleve që shtrihen përgjatë Parkut Kombëtar “Korab-Koretnik” janë masive pyjore kryesisht me mështekën dhe pishë, lëndina të përshtatshme për organizimin e aktiviteteve të ndryshme sportive e kulturore, si dhe terrene të përshtatshme për sporte si: ski, alpinizëm, ciklizëm malor, hipizëm, etj./m.m/
https://www.ata.gov.al/guri-i-mengjesit-ne-shishtavec-monument-natyre-dhe-destinacion-turistik/

07 febbraio 2017

Prespa një perspektivë turistike që duhet ruajtur

prespa-c1200x600TIRANË, 7 Shkurt / ATSH / – Administrata e Parkut Kombëtar të Prespës, vazhdon aktivitetet mjedisore në drejtim të sensibilizimit të komunitetit për ruajtjen dhe menaxhimin e resurseve natyrore të zonës. Prespa është një zonë liqenore gëzon një faun ujore tepër të rrallë.
Të tillë janë peshqit Koran dhe Belushk,por edhe specie të tjera të rralla që shfrytëzohen për ekonominë vendase dhe për turizëm.
Prespa ose Liqeni i Prespës është njëri ndër liqenet me ujëra të pastra dhe të freskëta në Evropë që u takon tre shteteve Maqedonisë, Shqipërisë dhe Greqisë me një sipërfaqe të përgjithshme prej 313.6 km2 nga të cilat 190 km² i takojnë Maqedonisë, 84.8 km² Greqisë dhe 38.8 km² Shqipërisë.
Prespa është liqeni më i thellë tektonik në Ballkan me 853 metra thellësi.prespa2
Prespa si tërësi ndahet në dy liqene: Prespa e Madhe dhe Prespa e Vogël.
Prespa e Madhe ndahet në mes tre shteteve: Maqedonisë, Greqisë dhe Shqipërisë. Prespa e vogël  ndahet vetëm në mes Greqisë dhe Shqipërisë.
Liqeni rrethohet me male të larta mbi 2000 m lartësi.
Liqeni i Prespës, është një nga zonat tërheqëse turistike të Ballkanit, përveç bukurive  natyrore shquhet për florën dhe faunën mjaft  të pasur.
Kjo është një nga arsyet që ky liqen është tepër i vizitueshëm në periudhën e ngrohtë të verës.
prespa3Turistë të shumtë nga vendi dhe bota,mbërrijnë aty nga kurioziteti gjeologjik, historik dhe kulturor  që gjendet në ishujt e liqenit.
Sigurisht, një vend të veçantë zed he gastronomia vendase ku gatimi kryesor është ai i peshkut.
Për të ruajtur këto vlera të rralla,AdZM Korçës  , në bashkëpunim me PPNEA dhe drejtoritë e shkollave Goricë dhe Pustec, zhvillojnë takime sensibilizuese  ne ambientet e shkollës së mesme Pustec, për ruajtjen e vlerave natyrore të liqenit.
Sëfundmi,ata  organizuan “Ditën vizatimore” me tematikë nga Liqenet e Prespes, biodiversiteti i tyre dhe vizatimi i logos së vitit për Ditën Botërore të Ligatinave.
Aktivitetet vazhdojnë me finalizimin  me daljen e logos dhe vizatimit fitues. /a.g/
https://www.ata.gov.al/prespa-nje-perspektive-turistike-qe-duhet-ruajtur/

04 febbraio 2017

Dragoti ose “Stambolli i Vogël”, një destinacion për turizmin historik

dragotiTIRANË,1Shkurt /ATSH / – Është afër me qytetin e Tepelenës  dhe lidhet me të me urëne varur, ndërtuar nga Pashai i saj Aliu, ka lumin e Vjosës aq pranë, ka një klimë të favorshme për agrume e të gjitha këto e kanë bërë këtë fshat të preferuar.
Në zonën përrreth e thërrasin dhe “ Stambolli i Vogël” .
Nuk dihet si ka rrjedhur ky emër në këtë fshat piktoresk, por lidhjet e fuqishme që burrat e këtij fshati dhe krahinës së Dragotit, kanë qenë të lidhur me historinë dhe tregtinë e perandorisë Turke.
Emri “Dragot” vjen nga fjala “Dragoi”, qenie mitologjike e fortë, mbrojtëse, për shkak të pozicionit të favorshëm për të jetuar dhe klimës së butë që më të drejtë udhëtarët e kanë quajtur “Stambolli i vogël”.dragot2
Rruga  që vjen paralel me shtratin e lumit, te ura e Dragotit merr djathtas e aty fillon edhe Derveni.
Janina dhe Konica  e kishin rrugën kryesore që i lidhte. Fjala “Derven” vjen nga turqishtja që në shqip do të thotë “ Karvan”.
Këtë rrugë ka ndjekur edhe Edith Durham, diku nga fillimi i shek XX.
Është thënë se ishte shoqëruar nga një djalë me emrin Sadik e që udhëtarja  paska qëndruar në shtëpinë  e tij në Dragot.
Por, për mezhgoranasit  fshati fqinj shoqëruesi i udhëtares angleze, pra, Sadiku qënka i tyre, madje mikja qënka ngjitur deri lart në fshat, nëdragot4Mezhgoran.
Edhe sot ky fshat është tepër tërheqës dhe i vizitueshëm nga turistët vendas e të hua, që bëhen kurioz për historinë dhe natyrën e tij të bukur,por dhe për faktin se aty pranë,në Beçisht, ka lindur Ali Pashë Tepelena.
Por Dragoti ka edhe një simbolikë tjetër. Ka një urë që ka marrë emrin e tij.
Është një urë shumë elegante e që silueta e saj e harkuar duket që larg e harmonia e strukturës së saj të befason.
Është plot 100 metra e gjatë e nuk ka këmbë në mes. Bashkon malin e Golikut me Shëndëllinë dhe është një urë me një peshë të madhe strategjike. Kështu është quajtur në  kohë lufte dhe paqeje.dragoti3
Është ruajtur me rojë në kohën e socializmit. Dhe  në historinë e saj të luftërave është bombarduar disa herë, por pozicioni strategjik e ka bërë të pamundur shkatërrimin e saj. Një pllakë çeliku, perçinosur në një nga harqet e saj lexohet “Asaldo. Genova 1936-XIV”. Asaldo duhet të jetë firma ndërtuese e urës, ndërsa “XIV” është  viti i 14-të i “erës fashiste”.
Ndërsa në hyrje të urës, në faqen shkëmbore djathtas, ndodhet një gur i cili  nuk është i të njëjtës strukture të shkëmbit mbi të cilin ai rri. Ka ngjyrën e betonit dhe një legjendë se kjo urë do të jetojë sa të jetojë edhe ky gur.
Dikush thotë se ai gur është pikë orientimi për ndonjë thesar të fshehur të Ali Pashës.Këto dhe të tjera histori e gojëdhëna,bëjnë kurioz shumë udhëtar e visitor të ngiten në këto anë e të shikojnë nga afër fshatin dhe historinë e tij.
Aty ka lindur dhe aktori hollivudian Stan Dragoti.
Rruga është e mirë dhe shumë afër qytetit të Tepelenës për tu vizituar ky fshat turistik me një emër mbresëlënës. /a.g/
https://www.ata.gov.al/dragoti-ose-stambolli-i-vogel-nje-destinacion-per-turizmin-historik/

Qëndër në ndihmë të turistëve në AdZM-në e Elbasanit

qendraTIRANË, 2 Shkurt / ATSH / – Administrata e Zonave të Mbrojtura (AdZM) Elbasan ka ngritur një qendër për vizitorët dhe turistët në Fushë Studën, Stëblevë, e cila përveç informacionit të bollshëm që ofron për turistët dhe vizitorët, ka një kënd të gjerë dhe shumë të pasur me informacione në funksion të edukimit mjedisor.
Edukimi mjedisor është mjaft i rëndësishëm edhe për nxënësit e shkollave duke qenë se ato përfshihen në kurrikulat  apo bazuar edhe në programet mësimore të lëndëve të ndryshme si, gjeografia, historia, biologjia etj.
Kjo qëndër ofron  informacione rreth Parkut Kombëtar “Shebenik-Jabllanicë” si dhe  ve  në dispozicion ambjentet në këtë godinë për takime e seminare.
Kjo është një tjetër mundësi përtë planifikuar ekskursione, vizita, apo guida mësimore në Parkun Kombëtar “Shebenik-Jabllanicë”, duke marre edhe informacionin e nevojshëm rreth këtij parku. /a.ke/
https://www.ata.gov.al/qender-ne-ndihme-te-turisteve-ne-adzm-ne-e-elbasanit/

Mozaiku i Tiranës, monument kulture dhe destinacion për turizmin kulturor

muzeoTIRANË, 3 Shkurt / ATSH / – Mozaiku i Tiranës është monument kulture i kategorisë së I-rë. Ai është zbuluar në vitin 1972 gjatë pīunimeve për ndërtimin e një banese në bllokun Partizani.
Gërmimet arkeologjike këtu nxorën në dritë një ndërtesë kulti, ku narteksi dhe naosi kanë dysheme të shtruar me mozaikë. Kisha e Tiranës paraqet një ndërtesë me aks gjatësor të orientuar nga veri-lindja që përbëhet nga nje sallë qëndrore dhe parasallës .
Salla qëndrore është e shtruar me mozaikë përfundon me absiden gjysmërrethore në një nivel më të lartë se parasalla.
Ambiente të tjera u gjetën në anën veriore dhe anët e tjera të ndërtesës. Kemi të bëjmë me një ndërtesë të kthyer në një kohë të dytë në kishë, që kuptohet nga krijimi i parasallës, në mozaikun e të cilës ka simbole të kultit si kryqe, peshq e shpendë, ndërsa mozaiku i sallës ka më tepër dekor gjeometrik. Kështu që kisha mund të datohet si e gjysmës së I të shekullit te IV, kur akoma nuk ishte formuar qartë tipologjia arkitekturale.
Mozaiku i Tiranës për nga ana e ndërtimit, materiali dhe teknika e përdorur, i përket artit paleokristian. Mozaiku shtrohej mbi një shtresë që nivelonte kalldrëmin prej zajesh lumi duke përdorur llaç gëlqere dhe pluhur tjegullash.
Mozaiku i Tiranës është restauruar në vitin 1976 dhe sot është kthyer në një destinacion për turizmin kulturor. /a.ke/
https://www.ata.gov.al/mozaiku-i-tiranes-monument-kulture-dhe-destinacion-per-turizmin-kulturor/

Belshi me projekte për zhvillimin e turizmit

belshTIRANË, 4 Shkurt / ATSH /  – Në Belsh u inaugurua  projektit “Belshi Turistik”, ku Agjencia Kombëtare e Turizmit, ne bashkepunim me USAID, ambasadën suedeze, Agjencinë e Zhvillimit të Rajoneve dhe Ministrinë e Zhvillimit Urban, mbështesin një seri investimesh që po zhvillohen në këtë rajon përmes programit të njohur si Fondi i Investimeve dhe Financimit në Turizëm.
Synimi është të promovohet dhe të zhvillohet turizmi në këtë zonë me vlera të veçanta natyrore, por edhe me tradita kulturore dhe kulinarie.
Gjate aktivitetit u  përurua edhe ‘Shtegu i Biçikletave’, një investim i kryer me fondet e Ministrisë së Zhvillimit Ekonomik, Turizmit, Tregtisë dhe Sipërmarrjes. /a.ke/
https://www.ata.gov.al/belshi-me-projekte-per-zhvillimin-e-turizmit-ne-kete-zone/

Search

Translate